The Disaster Artist (2017)
I did naaaht! Oh, hi Mark
Synopsis:
La La Land ရဲ ့ဆန္ ့က်င္ဘက္ ဇာတ္ကားတစ္ကား အျဖစ္ ၂၀၁၇ ကထြက္ခဲ့တယ္။ နာမည္ကေတာ့ The Disaster Artist ။
.
လူတိုင္းနီးပါးကေတာ့ အနုပညာဓာတ္ခံေလးေတြ ကိုယ္စီရွိတတ္ၾကတာခ်ည္းပဲေလ။ ဒါေၾကာင့္လည္း စာဖတ္တဲ့သူတို ့၊ ေတာင္ၿခစ္ ေၿမာက္ၿခစ္ ေလွ်ာက္ၿခစ္ေနတဲ့သူတို ့၊ အားတိုင္း သီခ်င္းနားေထာင္တတ္တဲ့သူတို ့၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တဲ့သူတို ့ နဲ ့ကြ်န္ေတာ္တို ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာေတြ ့ၿမင္ေနရတာပဲ မဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ားလည္း ထိုအထဲက တစ္ေယာက္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က အနုပညာေလးဓာတ္ခံရွိတယ္ဆိုၿပီး အနုပညာတစ္ခု ေကာက္ထလုပ္လိုက္မယ္တဲ့။ ဘာဆက္ၿဖစ္မယ္ထင္သလဲ။
.
Tommy Wiseau က Hollywood က ထုတ္လုပ္သူ Judd Apatow ကုိ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ ေတြ ့ေတာ့ အလုိက္ကန္းဆိုးမသိ ထသြားနုွတ္ဆက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူဘယ္လိုေတာ္ေၾကာင္း၊ တတ္ေၾကာင္း၊ ဘယ္လိုၿဖစ္ခ်င္ေၾကာင္းေတြ သြားေၿပာတယ္။ ဟုိက အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ ့ညစာ စားေနတာကို သူက အလိုက္ကန္းဆိုးမသိပဲ သူၿဖစ္ခ်င္တာေတြကိုပဲ သြားေၿပာေနတယ္။ ဒီေတာ့ သည္းခံလို ့မရေတာ့တဲ့အဆံုး Judd Apatow ၿပန္ေၿပာလိုက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းက
“Just because you want it, doesn’t mean it’s going to happen. It’s one in a million, even with Brando’s talent” တဲ့။
အမွန္ဆံုးနဲ ့နာက်ည္းဖို ့အေကာင္းဆံုး စကားတစ္ခြန္း။ ေလာကၾကီးမွာ လိုခ်င္တဲ့အရာတိုင္း ၿဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ အထူးသၿဖင့္ အနူပညာဝန္းက်င္မွာ ပိုခက္ခဲတယ္ဆိုတာပဲ။
————————————————————————————
.
Tommy Wiseau ဆိုတာက ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက အနုပညာေလာကမွာ က်င္လည္ေနခဲ့သလဲေတာ့ မသိဘူး။ သူ ့ကို သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ Greg Sestero က စေတြ ့ေတာ့ 1998 ခုႏွစ္ေလာက္မွာ၊ သရုပ္ေဆာင္သင္တန္းတစ္ခုမွာ။ ရဲရင့္တဲ့ ၿပခ်က္ေတြကို အထင္ၾကီးသြားတ့ဲ Greg Sestero တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ Tommy လို လူထူးလူဆန္းတစ္ေယာက္ကို အထင္ၾကီးမိသြားတယ္။ Tommy က အမဲေရာင္ဝတ္ဆံုကို ဝတ္ထားၿပီး၊ အသက္ကေတာ့ အနည္းငယ္ၾကီးရင့္ပံုေပါက္ေနၿပီ။ ထူးၿခားတာက သူ ့ရဲ ့ဆံပင္၊ ဆံပင္ကအရွည္ထားတယ္။ မစီးထားဘူး။ ဖါးလ်ားခ်ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ စကားေၿပာတဲ့အခါ သံုးတဲ့ ေလယူေလသိမ္း။ ဘယ္အရပ္မွာ ၾကီးခဲ့သလဲ ဘယ္ကလာသလဲေမးရင္ New Orleans လို ့ပဲေၿဖတယ္။ လူေတြကသိတာေပါ့။ သူ ့အသံက America မွာ ၾကီးၿပင္းခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ ့အသံမဟုတ္မွန္း။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူကမွ ထပ္ၿပီး စိတ္ဝင္တစား မေမးေတာ့ပဲ ထားလိုက္ေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အသက္ေမးရင္လည္း Greg နဲ ့အသက္အတူတူပဲ လို ့ၿပန္ေၿပာတတ္တယ္။ အဲ့ဒီ့တုန္းက Greg အသက္က 19 ႏွစ္ပဲရွိေနေသးတာ။
.
ဒီလိုနဲ ့အနုပညာရူးသြပ္သူၿခင္းအတူ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ မိတ္ေဆြေတြ ၿဖစ္လာၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ေနာက္ဆံုး သရုပ္ေဆာင္အနုပညာလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကို္င္ၾကေတာ့မယ္ဆိုၿပီး Tommy ပိုင္ထားတဲ့ apartment ေလးတစ္ခုရွိတဲ့ LA ကို တက္လာၾကေတာ့တယ္။ Greg ကေတာ့ မ်က္ႏွာၾကီးကို ၿပံုးၿဖီးလို ့။ သူ ့မွာ ေအာင္ၿမင္ေတာ့မဲ့ နိမိတ္ေတြလို ့့ေတာင္ ယူဆေနတာ။
LA ေရာက္ေတာ့ အစပိုင္းမွာ Greg က အနည္းငယ္ေအာင္ၿမင္လာတယ္လို ့ေတာ့ ေၿပာလို ့ရတယ္။ Agents ေတြဘာေတြနဲ ့ေတာင္ စာခ်ဳပ္ေတြ ဘာေတြ စခ်ဳပ္ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ Tommy ကေတာ့ အခုထိ Hollywood ရဲ ့ေနရာမ်ိဳးစံုက ၿငင္းပယ္ခံေနရတုန္းပဲ။ ဒီေနရာမွာ Tommy ရဲ ့မနာလိုတဲ့ စိတ္ကေလးကို ကြ်န္ေတာ္တို ့စၿမင္ရၿပီ။ ဒါေပမဲ့လည္း ၾကာလာေတာ့ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ေတြ ၿဖစ္လာၾကတယ္။ အိမ္မက္ေတြလည္း ပ်က္ပ်ယ္စ ၿပုလာၿပီ။ ဒီေတာ့ Greg က ရင္ဖြင့္တယ္။ သူကိုယ္တိုင္ ပါဝင္သရုပ္ေဆာင္ရဖို ့သူကိုယ္တိုင္ပဲ ရုပ္ရွင္ရိုက္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္တဲ့။ ဒီစကားကို Tommy က အတည္ယူသြားတယ္။ ဒီလိုနဲ ့၃ ႏွစ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္။
.
Tommy ၃ ႏွစ္ေလာက္အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ေရးထားတဲ့ ဇာတ္ညႊန္းတစ္ခု Greg ဆီကို ယူလာၿပတယ္။ စားေသာက္ဆုိင္ေလးတစ္ခုမွာပဲ Greg တစ္ထို္င္ထဲ ဇာတ္ညႊန္းကို ဖတ္လိုက္တယ္။ ရြဲ ့ေၿပာတာလား၊ အတည္ေၿပာတာလားေတာ့ မသိ၊ ထိုဇတ္ညႊန္းကို သူၾကိုက္တယ္ဆိုၿပီး Tommy ကို ေၿပာတယ္။ ဒီေတာ့ Tommy က ထိုဇာတ္ကားကို သူကိုယ္တိုင္ ထုတ္လုပ္၊ ရိုက္ကူးၿပီး သူကိုယ္တိုင္ အဓိကဇာတ္ေကာင္ေနရာမွာ သရုပ္ေဆာင္မယ္လို ့ေၿပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ Greg ကိုလည္း ေနာက္ထပ္ အဓိကဇာတ္ေကာင္ေနရာမွာ သရုပ္ေဆာင္ရမယ္ဆိုၿပီး ေၿပာေတာ့ မေအာင္ၿမင္ေသးတဲ့ Greg အဖို ့ေတာ့ ေပ်ာ္လိုုက္တဲ့ ၿဖစ္ၿခင္းေပါ့။ ဒီလိုနဲ ့Hollywood မွာ သမိုင္းတြင္လာေတာ့မဲ့ The Room ဆိုတဲ့ ဇာတ္ကားၾကီး တစ္ကားထြက္ေပၚလာေတာ့တယ္။ (Room နဲ ့ေတာ့ မမွားပါေစနဲ ့။ ဒါက သတိေပးစကားခ်ပ္။)
———————————————————————————-
.
ဒီေနရာမွာ မေၿပာမၿဖစ္ေၿပာရေတာ့မွာက သူတို ့ရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ The Room ဆိုတဲ့ဇာတ္ကားပဲ။ ကြ်န္ေတာ္အစက ရွိမွန္းေတာင္ မသိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ ့America မွာေတာ့ ရုပ္ရွင္ပရိသတ္ေတြ ၾကားထဲမွာ အေတာ္ေလး ဂယက္ရိုက္ခဲ့ၿပီး လူသိမ်ားခဲ့တယ္တဲ့။ ေကာင္းလို ့လားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အရမ္းကို ဆိုးရြားလြန္းလို ့။ ဇာတ္ညႊန္းက စုတ္ၿပတ္သတ္၊ သရုပ္ေဆာင္တာကလည္း ညံ့ဖ်င္း၊ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုလံုးကလည္း အဓိပၸာယ္မရွိေလာက္ေအာင္ ဆိုးရြားလြန္းလို ့တဲ့။ ၿပီးေတာ့ ပိုဆိုးတာက ဒီလုိဇာတ္ကားေလးကို ေဒၚလာ ၆ သန္းကုန္က်ခဲ့တယ္ ဆိုတာေၾကာင့္ပဲ။ ပရိသတ္ေတြဟာ ထိုဇာတ္ကား အရမ္းဆိုးရြားလို ့ခဏခဏၿပန္ၾကည့္ၾကၿပီး ရယ္ၾကတာမ်ိဳး။ ဒီလိုနဲ ့သူတို ့နိုင္ငံက midnight screenings ေတြအေနနဲ ့မၾကာခဏၿပၿပီး cultural တစ္ခုၿဖစ္လာတယ္။ လူေတြဟာ ေပ်ာ္ဖို ့သပ္သပ္၊ သြား ဟားဖို ့သပ္သပ္ လာလာၾကည့္ၾကတယ္။ အမွန္က ဇာတ္လမ္းက ဟား စရာ ဇာတ္လမ္းမဟုတ္ဘူး။ လူတစ္ေယာက္က သူရဲ ့ရည္းစားနဲ ့သူ ့ရဲ ့အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတို ့ေဖာက္ၿပန္ေနတာကို သိသြားၿပီး မိမိကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္သြားတဲ့ ဝမ္းနည္းဖြယ္ Tragic Drama ေလး။ ဒါေပမ့ဲ အရမ္းညံ့ဖ်င္းလြန္းေတာ့ Tragic Drama ေလးဟာ Comedy ၾကီးလံုးလံုးကို လူေတြၾကားမွာ ၿဖစ္သြားေရာ။ ဒီအေၾကာင္းကို ေသခ်ာၿပန္ေတြးၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္လည္း ရယ္ခ်င္လာတယ္။ ေလာကၾကီးက ထူးဆန္းတယ္ဆိုတာ ဒါပဲ။ ဒီေတာ့ ေမးခြန္းက ယခုကဲ့သို ့ည့ံဖ်င္းလြန္းတဲ့ ရုပ္ရွင္တစ္ခုဟာ ဘယ္လိုမ်ိဳး ၿဖစ္တည္လာခဲ့သလဲ။ ဒီေမးခြန္းကို ယခု the Disaster Artist ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္က အစကေန အဆံုးထိ ေၿဖရွင္းသြားခဲ့တယ္။
.
2013 တုန္းက The Disaster Artist: My Life Inside The Room, the Greatest Bad Movie Ever Made ဆိုတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ထြက္လာတယ္။ ထို The Room ဇာတ္ကားၿဖစ္လာခဲ့ပံုနဲ ့ရို္က္ကူးေရးတုန္းက ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အလြဲေတြ၊ တိုက္ခိုက္မွုေတြ၊ အၿငင္းပြားမွုေတြ၊ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာေတြကို ၿပည့္စံုစြာ တင္ၿပထားတဲ့ စာအုပ္။ ေရးခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာကေတာ့ ထိုဇာတ္ကားမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ မင္းသား Greg Sestero ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။ Tom Bissell ဆိုတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ ့ေပါင္းေရးၿပီး ထုတ္ခဲ့တာ။ ယခု The Disaster Artist ဇာတ္ကားက ထိုစာအုပ္ကို မွီၿငမ္းၿပီး ၿပန္ရိုက္ထားတဲ့ ရုပ္ရွင္။ James Franco ကပဲ ကိုယ္တိုင္ Director လုပ္ၿပီး Tommy ေနရာမွာ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ Greg ဇာတ္ေကာင္ကိုေတာ့ သူ ့ညီၿဖစ္သူ Dave Franco ကို သရုပ္ေဆာင္ေစခဲ့တယ္။ က်န္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္ေတြကေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း သူတို ့အဖြဲ ့ထဲက လူေတြအကုန္လံုးနီးပါးၿပန္ပါတယ္။ Seth Rogan, Alison Brie, Zac Efron တို ့ေတြေလ။ တစ္ၿခားလူေတြကေတာ့ Jacki Weaver, Josh Hutcherson, Ari Graynor နဲ ့တစ္ၿခား ဧည့္သည္သရုပ္ေဆာင္ေတြ အမ်ားၾကီးပါတယ္။
.
The Room ဇာတ္ကားအေၾကာင္းကို The Disaster Artist က ၿပန္ရိုက္ထားတယ္ဆိုေပမဲ့ အရာအားလံုးက ဆန္ ့က်င္ဘက္ေတြ။ The Room ရဲ ့မွားခဲ့တဲ့အမွားေတြအကုန္လံုးကို The Disaster Artist က ၿပန္မွန္ခဲ့တယ္လို ့ဆိုရမယ္။ Tommy Wiseau က The Room ကို ကိုယ္တို္င္ ရိုက္ကူး သရုပ္ေဆာင္ခဲ့သလို James Franco ကလည္း The Disaster Artist ကို ကုိယ္တုိင္ ရိုက္ကူးသရုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ directions ကေတာ့ ကြာတာေပါ့။ The Room က Tragic Drama ဘက္ကိုယိမ္းခဲ့ေပမဲ့ The Disaster Artist ကေတာ့ Comedic Biographical Drama အၿဖစ္တင္ၿပခဲ့တယ္။ James Franco ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက Spider-man ဇာတ္ကားေတြထဲမွာပဲ စသိခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ အပ္ေၾကာင္းထပ္လာတဲ့ ဟာသေတြကိုပဲ ဖန္တီးေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္လို ့ၿမင္ခဲ့မိတယ္။ သူ ့မွာ မေပၚေသးတဲ့ အနုပညာေတြ ရွိေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ရိပ္မိတယ္။ အထူးသၿဖင့္ ရုပ္ရွင္ေက်ာင္းေတြကို သူၿပန္တက္ၿပီး ဘြဲ ့ေတြဘာေတြ ၿပန္ယူတယ္ၾကားေတာ့ အထင္ၾကီးမိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အခု The Disaster Artist ၾကည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူ ့ရဲ ့လုပ္နိုင္စြမ္း၊ ဖန္တီးနိုင္စြမ္းကို အစအဆံုးၿမင္လာရေတာ့တယ္။
.
ဇာတ္ညႊန္းကပဲ ေခ်ာမြတ္တာလား၊ ရိုက္ကူးေရးကပဲ အရမ္းေကာင္းခဲ့တာလား၊ တည္းၿဖတ္တာကပဲ ေခ်ာမြတ္တာလားေတာ့ မသိဘူး။ တင္ၿပထားတာ အရမ္းသြက္တယ္။ ဇာတ္ဝင္ခန္းအကူးအေၿပာင္းေတြဟာ ေနာက္လာမဲ့ ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြအတြက္ အရမ္း Supportive ၿဖစ္တယ္လို ့ဆိုလို ့ရတယ္။ James Franco ဟာ ရုပ္ရွင္ေလာကမွာ က်င္လည္လာတာ ၾကာၿမင့္ခဲ့လို ့လားေတာ့ မသိဘူး။ ရုပ္ရွင္ set တစ္ခုမွာ ၿဖစ္ပြားနိုင္တဲ့ ပဋိပကၡေတြ၊ အမ်က္ေဒါသေတြေတြကို ေပၚလြင္ေအာင္လည္း ၿပသနိုင္ခဲ့တယ္။ အထူးသၿဖင့္ အၾကိုက္ဆံုးကေတာ့ ဇာတ္ေကာင္ကို ေပၚလြင္ေအာင္ တင္ၿပနိုင္ၿခင္းပဲ။
Tommy ဟာထူးၿခားတယ္။ ရူးသြပ္တယ္။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္။ လိမ္ညာတတ္တယ္။ အိပ္မက္ရွင္တစ္ေယာက္ကေန အာဏာရွင္တစ္ေယာက္အၿဖစ္ သရုပ္ေဖာ္ထားခဲ့တယ္။
———————————————————————————
.
ကြ်န္ေတာ္တို ့ခ်စ္တဲ့ ရုပ္ရွင္အနုပညာအေၾကာင္းကို ေၿပာၾကရေအာင္။
ရုပ္ရွင္ … ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အကုန္လံုး ခ်စ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းသလို ေၾကာက္ဖို ့လည္း ေကာင္းတယ္။ Greg ကို Tommy က LA ကို ေခၚသြားခဲ့တဲ့ လမ္းတစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ သူတို ့ကားရပ္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီ့ေနရာက မင္းသား Jams Dean accident ၿဖစ္ၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ့တဲ့ေနရာ။ သူတို ့ရဲ ့အားမာန္ေတြ တက္ခဲ့တဲ့ေနရာလို ့ေၿပာလို ့လည္းရတယ္။ သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္စသိခဲ့တုန္းကလည္း A Streetcar Named Desire ဇာတ္ကို ဇာတ္ခံုေပၚမွာ သင္ၾကားေနတဲ့ သင္တန္းတစ္ခုမွာ။ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္စလံုးကလည္း James Dean ကို ၾကိုက္မွၾကိုက္။ ဒီေတာ့ ထို James Dean ေသဆံုးခဲ့တဲ့ လမ္းမၾကီးရဲ ့ေဘးမွာ သူတို ့ယခုလို ဟစ္ေၾကြးခဲ့ၾကတယ္။
“We’ll be famous, we’ll show them!”
သူတို ့မေအာင္ၿမင္ခဲ့ၾကေပမဲ့ သူတို ့ေက်ာ္ၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။
.
အနုပညာမွာ အရွက္တရား ရွိသလား။ အေၾကာက္တရား ရွိသလား။ မိမိလုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ကို္င္တာကေရာ အနုပညာလား။ ဇာတ္ဝင္ခန္းတစ္ခုမွာ Tommy က Greg ကို လူေတြစားေသာက္ေနၾကတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ Shakespeare ၿပဇာတ္တစ္ခုကို ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ေလ့က်င့္ခိုင္းတယ္။ Greg က ရွက္တယ္။ ေဘးမွာ လူေတြက ေအးေဆးစားေသာက္ေနၾကတယ္။ ရုတ္တရက္ သူတို ့က စာအုပ္ေတြကိုင္ၿပီး ဇာတ္ထဲကလို ထေအာ္ေနတာဟာ မသင့္ေတာ္လွဘူးလို ့ၿမင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ Tommy ကေတာ့ အဲ့ဒီ့လို မၿမင္ဘူး။ အနုပညာသမားအစစ္ဆိုတာ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ယခုလို မိမိအနုပညာကို တင္ၿပနိုင္ရမယ္ ဆိုၿပီး Greg ကို သင္ၿပတယ္။ တစ္ကယ့္ကို ၾကည့္ရတာ မသင့္ေတာ္လြန္းတဲ့ ဇာတ္ဝင္ခန္းၾကီး။ ဒါေပမဲ့ ဒီဇာတ္ဝင္ခန္းကို ၾကည့္ၿပီး ပရိသတ္တိုင္းဟာ အနုပညာရဲ ့အဓိပၸာယ္ကို ၿပန္လည္ စမ္းစစ္ၾကည့္ၾကမယ္လို ့ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေတြးမိလုိက္တယ္။ Tommy မ်ားမွန္ေနသလားဆိုၿပီး။
.
“Hollywood reject us, we do it on our own”
ဆိုၿပီး သူတို ့ေၾကြးေၾကာ္ၿပီး The Room ကို ရိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ Tommy ဟာ Tennessee Williams ကို အေတာ္ေလးရူးသြပ္ခဲ့ပံုရတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း Tennessee Williams အၿမဲပံုေဖာ္ေလ့ရွိတဲ့ လူသားေတြရဲ ့စရိုက္ေတြ၊ အမူအက်င့္ေတြ၊ ခ်စ္ၿခင္းေတြနဲ ့သစၥာေဖာက္ၿခင္းေတြကို သူ ့ဇာတ္လမ္းၿဖစ္တဲ့ The Room မွာ အကုန္ထည့္ထားခဲ့တာ။ ၿပီးေတာ့ Rebel Without a Cause ဇာတ္ကားထဲက James Dean သရုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကိုလည္း သေဘာက်လြန္းလို ့ၿဖစ္မယ္။ The Room ရဲ ့အထင္ကရ အရယ္ရဆံုး စာသားေတြၿဖစ္တဲ့ “You are tearing me apart, Lisa” တို ့ဘာတို ့ကို ထည့္သံုးခဲ့တာ။
.
Tommy ဟာ တစ္ခါတစ္ရံလိမ္ညာတတ္တယ္လုိ ့ကြ်န္ေတာ္ အေပၚမွာ သံုးခဲ့တယ္။ သူက လိမ္ညာတယ္ဆိုတာထက္ အမွားကို အမွားလို ့ဝန္မခံတတ္တဲ့ အက်င့္မ်ိဳး၊ ၿပီးေတာ့ မနာလိုစိတ္ကေလးကလည္း ကိန္းေအာင္းေနတတ္ေသးတယ္။ သူဝတ္တဲ့ အဝတ္အစားစတိုင္ေတြနဲ ့ထားတဲ့ဆံပင္ပံုစံေတြရယ္ ေၿပဆိုၿပုမူတဲ့ ဟန္ပန္ေတြက အေတာ္ေလး သာမာန္မဟုတ္တာေၾကာင့္ ထုတ္လုပ္သူေတြက သူ ့ကို လူဆိုး၊ လူၾကမ္းေနရာမွာ သူရုပ္ေဆာင္ခို္င္းေတာ့ သူကနာက်ည္းလိုက္ေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ Greg က girlfriend ရၿပီး girlfriend နဲ ့အဆင္ေၿပေနတာကိုလည္း သူကမေက်နပ္ပဲ မနာလို ၿဖစ္လိုက္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမနာလိုတာက girlfriend ၿဖစ္တဲ့ Amber ကို။ ဒီေနရာမွာ သူ ့စရိုက္အမွန္ကို မသဲကြဲဘူး။ သူဟာ Greg ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို ခင္မင္တာလား။ မသိစိတ္ကပဲ တြယ္ၿငိေနတာလား ဆိုတာပဲ။ James Franco ကလည္း ေသခ်ာေအာင္ မၿပသြားခဲ့ဘူး။ ယခုလို ေသခ်ာေအာင္ မၿပသြားတာက ပိုသင့္ေတာ္တယ္လို ့ထင္တယ္။
.
အမွန္ေတာ့ Tommy ဟာ တစ္ကယ္လည္း Villain ဆန္ခဲ့တယ္။ သူ ့ရိုက္ကြင္းရဲ ့ေနာက္ကြယ္မွာ Camera သမားတစ္ေယာက္ ခိုးထားခဲ့တယ္။ ရုပ္ရွင္ Set က crews ေတြက သူ ့ေနာက္ကြယ္မွာ သူ ့အမွားေတြ၊ အူေၾကာင္ေၾကာင္နုိင္ပံုေတြကို ေၿပာတာေတြကို လိုက္ခိုးရို္က္ထားတယ္။ ဒါေတြဟာ လံုးဝ မလုပ္သင့္တဲ့အရာေတြ၊ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့ရိုက္ကြင္းကိုလည္း လာရင္ အၿမဲေနာက္က်တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေရေတာင္အလကား မထားေပးတာမ်ိဳးေတြၿဖစ္လာၿပီး တစ္ဖြဲ ့လံုးနဲ ့တစ္ေယာက္ ၿဖစ္လာတယ္။ သူက ရြဲ ့ၿပီး အကုန္လံုးကို ယုတ္မာေနတာ။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္မက္ရွင္တစ္ေယာက္ကေန အာဏာရွင္တစ္ေယာက္ ၿဖစ္လာတယ္လို ့ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ နာမည္ၾကီး Directors ေတြရဲ ့နာမည္နဲ ့တပ္ၿပီး သူ ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ မွန္ကန္တယ္လို ့လည္း ကေလးဆန္ဆန္ ၿပန္ေၿပာတယ္။ Stanley Kubrick က သူ ့လက္ေအာက္ငယ္သား ရုပ္ရွင္သမားေတြအေပၚ ဘယ္လုိ ဆက္ဆံတာေတြ၊ The Birds ဇာတ္ကားတုန္းကလည္း Hitchcock က သရုပ္ေဆာင္ေတြဆီကို ဌက္အစစ္ေတြနဲ ့လွမ္းပစ္ခဲ့ေၾကာင္း ေၿပာၿပီး Director ဆုိတာ သရုပ္ေဆာင္ေတြ အေပၚဘယ္လို အနိုင္စီးရမယ္ဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြ ေၿပာသြားခဲ့တယ္။ ဒီမွာတင္ သူ ့ရဲ ့ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ စိတ္ေတြေပၚလြင္လာတယ္။ သူဟာ သာမာန္အားၿဖင့္ေတာ့ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ပံုစံနဲ ့ေနထုိင္နိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ ့ဘဝမွာ အရမ္းခင္တဲ့ မိသားစုတို ့၊ မိတ္ေဆြတို ့ရွိခဲ့ပံုလည္း မရဘူး။ ဘယ္သူမွလည္း သူ ့ကိုခင္မင္မွာမွ မဟုတ္တာ။ ထူးထူးၿခားၿခား ခင္မင္ခဲ့တဲ့ Greg ကို သူအေရးေပးၿပီး ဆက္ဆံခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ၾကာလာေတာ့လည္း Greg ကုိ မနာလိုတဲ့ သူ ့ကိုယ္ပိုင္စိတ္က ေပၚထြက္လာတယ္။
.
Tommy တစ္ေယာက္ The Room ကို Premiere နဲ ့စၿပတဲ့ ဇာတ္ဝင္ခန္းဟာ တစ္ကားလံုးမွာ အေကာင္းဆံုးဇာတ္ဝင္ခန္း။ အရာအားလံုးဟာ ေၿပာင္းၿပန္ေတြ ၿဖစ္ကုန္ေတာ့တယ္။ မထင္မွတ္ထားတဲ့ အရာေတြ အကုန္လံုးၿဖစ္ပ်က္သြားေတာ့တယ္။ လာၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္ဟာ ထူးၿခားတဲ့ အနုပညာတစ္ခုကို ၿမင္ေတြ ့ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ Tommy ကလည္း သူ ့ရဲ ့ဖန္တီးထားတဲ့ အနုပညာကို ကမာၻကို ခ်ၿပရေတာ့မယ္၊ သူေအာင္ၿမင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထိုရုပ္ရွင္ရံုထဲမွာ ရွိတဲ့ လူတုိင္းရဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ အကုန္လံုး ေၿပာင္းၿပန္ေတြ ၿဖစ္သြားၾကေတာ့တယ္။ ထူးၿခားတဲ့ အနုပညာအစား ညံ့ဖ်င္းလြန္းအားၾကီးလို ့မေအာင့္နုိင္ေတာ့ပဲ ရယ္ကုန္ၾကတဲ့ ပရိသတ္ေတြ၊ ထိုပရိသတ္ကိုၾကည့္လိုက္၊ မိမိဖန္တီးထားတဲ့ အနုပညာကို ပိတ္ကားေပၚမွာၾကည့္လုိက္နဲ ့ရွက္လည္း ရွက္ ဝမ္းလည္း ဝမ္းနည္းသြားရတဲ့ Tommy ကို ကြ်န္ေတာ္တို ့ၿပန္ၾကည့္ၿပီး ၿပန္ဝမ္းနည္းခဲ့ရတယ္။ ဟုတ္တယ္။ အနုပညာဟာ လူတုိင္းအတြက္ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။
တစ္ခါတစ္ရံမွာ အနုပညာဟာ နာက်င္စရာေကာင္းတယ္။ လူေတြက သင္နဲ ့သင့္ရဲ ့အနုပညာကို ၾကည့္ၿပီး ဟားတိုက္ၾကမယ္။ ဒီခံစားခ်က္ဟာ နာက်င္စရာ အေကာင္းဆံုးခံစားခ်က္တစ္ခု။ ဒါေပမဲ့ အနုပညာဟာ အၿမဲတမ္း ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းေနအံုးမွာပါ။ ဇာတ္ဝင္ခန္းတစ္ခုမွာ Luvvie Carolynn (Jacki Weaver) က အသက္အၾကီးဆံုး အဖြားအိုတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ရုပ္ရွင္ရုိက္ကြင္းမွာ ပူလြန္းလို ့သတိေမ့သြားဖူးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ က်န္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္အဖြဲ ့သားေတြက သူမကို ေမးတယ္။ ဘာလို ့အခုထိ ရုပ္ရွင္လာရိုက္ေနတုန္းပဲလည္းတဲ့။ သူ ့အေနနဲ ့ဆို အသက္ကလည္း ၾကီးၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ေအာင္ၿမင္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္လည္း မဟုတ္ဘူး။ အိမ္မွာဆို မိသားစုနဲ ့အဆင္ေၿပေၿပ ၿပီးၿပည့္စံုတဲ့ အဖြားအိုတစ္ေယာက္။ ဒါေတာင္ ရိုက္ကြင္းကိုလာၿပီး ဘာလို ့သရုပ္ေဆာင္တာလည္းလို ့ေမးေတာ့
“The worst day on a movie set, is better than the best day anywhere else.”
လို ့ၿပန္ေၿဖခဲ့တယ္။
အနုပညာသမားေတြ အတြက္ကေတာ့ ေအာင္ၿမင္တယ္၊ က်ရွံုးတယ္ဆိုတာထက္ အနုပညာကို အၿမဲ ဆက္လုပ္ေနရၿခင္းဟာ နာက်င္စရာေတြထဲက စိတ္ေက်နပ္မွုတစ္ခုပဲ လို ့ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာလိုက္ပါရေစ။
.
IMDb’s Rating: 8.1/ 10
Rotten Tomatoes Rating: 92%
~WH~
႐ုပ္ရွင္အၫႊန္းကိုေတာ့ Movies-we watch,we feel. Facebook Page ကေနၿပီးကူးယူေဖာ္ျပထားပါတယ္။